Ve gece, siyah yıldızsız bir gece
Bitmek bilmez döngü bu
Yaşam denen bilmece
Gece çeker kendine
Nefes nefes, hece hece
Tüketir benliğimi her saniyesinde
Yaklaştığım bu yerde
Sessizliktir tek hakikat
Takatim yok ayrılmaya
Ve yorgunum mutluluk kadar
Gece ve yine gece
Bitsin artık bu bilinmez
Bu mekruh yerleşke
Ah bu suskunluk, bu acı yalnızlık
Bu karanlık bu ışıksız kare
Sonu gelmez serzeniş
Çığlıklar senfonisi
Dindirsin kederimi
Ve gece ah yine gece
Sen aldın beni benden
Bir şehir kadar virane
gülüşler kadar kahpe
ah sonu olmayan gece
Son ver artık bu gidişe
Sükut ve işkence
Yankılanır her ezgide
Hüzün, üzüntü ve cefa
Kalmadı artık bir mana
Ah solgun, kimsesiz gece
Dök yapraklarını kalbime
Süzül usulca kara toprağına
Dualarla karşılandığın
Göz yaşlarıyla karıştığın
O siyah hakkaniyete
Kavuş sualsiz memleketine
Ah gece, yine yine ve yine
Al beni kendi mabedine
Dindir artık şu fırtınayı
Vakti geldi durulmanın
Bu fani medeniyette
Zamanıdır kavuşmanın
Senin o gaddar ellerinde
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder