O "An"

Her zaman bir umut vardır. En beklenmedik anda, en ummadığın yerde hem de hiç aklında yokken belirir o ışık. Belki bir gülüş, belki bir bakış, belki de bir şarkıdır sana umudu getiren. Bir manzaranın güzelliği, bir ağacın yeşilliğidir umut. Hayata anlam veren herhangi bir şey. En dibe vurduğunda, hayatın anlamsızlaştığında çıkar karşına. Belki bir ilahi güç, yıldızlarla süsleyip geceyi, o anı, o şehri, senin için hazırlar. Ve sen, tüm olanlardan habersiz, düşersin senin için hazırlanmış o an'a. O an belirler hayatının akışını, aşkı, geceyi, ve geleceği. Gülümser sana hayat, tüm o yalnız geçen geceler için. Umutsuzluğunu yarattığın o geceler için. Karanlık odana doğar o an güneş. Belki bir dosttur, beraber hüzünlendiğin gelip geçmiş tüm aşklara. Ya da bir yabancı, seninle neşeni paylaşan, hiç bilmediği bir yerde, hiç bilmediği bir dilde. En mutsuz olduğun anda gelir kapına, en çok özlediğin şey: içten bir gülüş. Gelenin ne olduğu önemli değildir, ne getirdiği önemlidir. Bir armağanın değeri göründüğü değil, hissettirdiğidir. İşte bu yüzdendir ki, bu dünyada hiçbir hediye, seni mutlu eden bir gülüş, bir bakış veya içine işleyen bir şarkı değerinde değildir. Umutsuzluk çukurunda yuvarlanmak, bir gün bir umudun seni o çukurdan alıp çıkaracağı anlamına gelir. Eğer ki en dibi hissediyorsan kalbinde, bil ki hayat sana o an'ı yaratmak için, sabırla çalışıyordur. Sana rağmen, umudun kalbine dolacağı geceyi yıldızlarla süslüyordur. Ah keşke hepimiz, hayat kadar sabırlı olabilsek. Mutsuzluk, umutsuzluk ruhumuzu alt üst etmese. Maalesef hiçbirimiz de o sabır yok. Belki de o an'ı değerli kılan bu sabırsızlıktır, kim bilir. Gelen değerli değildi bu gece, ancak değerli hissettirdi. Aylardır kurduğum geleceğim değil belki o. Belki en yanlış yer, en yanlış zaman ve en yanlış insan bu mutluluk için. Hayatın ne tasarladığını asla bilemeyeceğim, ama bana ne sunarsa sunsun, mutlu olduğum için de mutsuzluğu tattığım için de mutluyum.